Σάββατο 5 Αυγούστου 2017

Εν δυο, εν δυο


Παρέλαση κάνουν οι αντιδράσεις για τη σημαία και τους σημαιοφόρους του δημοτικού!
Άρθρα στοιχίζονται πότε στα αριστερά και πότε στα δεξιά και μόνο όταν οι συντάκτες τους χαιρετίσουν με δουλοπρέπεια στους δικούς τους επισήμους ο καθένας, βγαίνουν συγχρονίζοντας βήμα και  ιερή αγανάκτηση στον καύσωνα του Αυγούστου.
Λίγοι είναι εκείνοι που κρατούν την ψυχραιμία τους σε ανεκτά για την εποχή επίπεδα και καταθέτουν τις απόψεις τους με ψυχραιμία.
Δύσκολη ομολογουμένως η διατήρηση της ψυχραιμίας, όταν ακούμε, ή διαβάζουμε σημεία και τέρατα. Από τη μια τα σημεία, από την άλλη τα τέρατα και στη μέση ως κόρη κλαίουσα ως άλλη "μικρή Ελένη που δεν την παίζουνε" η αριστεία!


Παραλίγο κάποτε να γίνω σημαιοφόρος. Δεν έγινα γιατί ήμουν κορίτσι και τότε τα αγόρια θεωρούνταν πιο άριστα από τα κορίτσια.
Έγινα όμως παραστάτρια, αν και η παρέλαση δεν έγινε ποτέ λόγω βροχής και μόνο τις πρόβες έχω σαν ανάμνηση, εκτός από τα λίγα μέτρα που διανύσαμε εκείνη τη μέρα από το σχολείο μας μέχρι το επόμενο σχολείο στο οποίο κλειστήκαμε για ώρες περιμένοντας να κοπάσει η βροχή. (Δε θυμάμαι πως, αλλά με κάποιο τρόπο, μάλλον η βροχή δεν είχε αρχίσει ακόμα, βρεθήκαμε οι παραστάτες και στη δοξολογία στη Μητρόπολη πριν καταλήξουμε πάλι στο ξένο δημοτικό.)

Δε λέω, μια χαρά τα περάσαμε με τα παιδιά του 1ου Δημοτικού, που μέχρι τότε συναντιόμασταν μόνο στις ημερήσιες εκδρομές, συντηρώντας με επιτυχία μια βεντέτα που κανείς ποτέ δεν έμαθε πως, πότε και γιατί είχε ξεκινήσει ανάμεσα στα δυο σχολεία και που εκείνη τη μέρα μας δόθηκε η ευκαιρία να τη φτάσουμε στη στρατόσφαιρα.

Μεγαλώνοντας αποφάσισα να μην ξαναπαρελάσω. Στο γυμνάσιο άλλο που δεν ήθελαν, γιατί ήμασταν πολλά παιδιά και αναγκαστικά κάποιοι έμεναν απέξω.
Κι έρχεται ο πρώτος εκβιασμός στην πρώτη Λυκείου.
Ήταν η χρονιά που τα σχολεία έγιναν μεικτά, ως εκ τούτου κορίτσια είχε μόνο η πρώτη. Ήρθε λοιπόν η εντολή από "πάνω" να παρελάσουν όλα τα κορίτσια κι επειδή η εντολή από μόνη της τι είναι παρά ορεκτικό, συνοδεύτηκε με την απειλή του βαθμού για να γίνει χορταστική!
Και κάπως έτσι προμηθευτήκαμε όλες τις μπλε φούστες και τα γαλάζια φούτερ, μια και η πρότασή μας να τα αντικαταστήσουμε με κάτι πιο "σικ", έπεσε στο κενό, αφού τα αγόρια των μεγαλύτερων τάξεων διέθεταν ήδη τα φούτερ και τι άλλο θα τα έκαναν, αν δεν τα φορούσαν στην παρέλαση;


Με ένα γαλάζιο φούτερ στην πρώτη Λυκείου, οι δικές μου αναμνήσεις από τις συμμετοχές μου στην παρέλαση έκλεισαν, για να ανοίξουν σε λίγα χρόνια άλλες από τη θέση του μέλους του συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων αυτή τη φορά κι επιφορτισμένη με το άχαρο καθήκον να είμαι παρούσα στις κληρώσεις για τον/την σημαιοφόρο, γιατί πώς να το κάνουμε, δεν είναι μόνο ένας ο άριστος.
Και ναι, θα την πω την αμαρτία μου! Θυμάμαι κλήρωση που σταύρωνα τα δάχτυλα να βγει το δικό μου παιδί, γιατί την πετριά την έχουμε τελικά όλοι οι γονείς.

Είναι όμως κι εκείνοι οι γονείς που δε διστάζουν να πατήσουν επί πτωμάτων για να ξεχωρίσει το δικό τους παιδί, και υπάρχουν κι αυτοί οι δάσκαλοι, που θες από υποχρέωση, θες από δουλοπρέπεια, τους βοηθούν στο σιχαμερό τους αγώνα.
Τα έχουμε δει, τα έχουμε ζήσει, τα γνωρίζουμε καλά!
Γι' αυτό λέω η συζήτηση δε θα έπρεπε να επικεντρώνεται γύρω από την αριστεία, αλλά γύρω από την αρρωστημένη νοοτροπία που καλλιεργείται με κάθε τρόπο!

Διορθώσεις: Τελικά η μνήμη μου με απάτησε παραπάνω από μια φορά όταν έγραφα τα παραπάνω.
Θυμήθηκα ξαφνικά πως εκτός απ' τη φορά που έβρεξε και δεν έγινε η παρέλαση, υπήρξα άλλη μια φορά παραστάτρια, αλλά μάλλον προτίμησα να το ξεχάσω, αφού την παραμονή της παρέλασης πέθανε η γιαγιά μου που ζούσε μαζί μας. Το μόνο που θυμάμαι καθαρά από τότε είναι μια θλίψη και εμάς όλους να λειτουργούμε σαν αυτόματα με όλα τα άλλα να περνούν σε δεύτερη μοίρα.

Στην πρώτη γυμνασίου, αναγκάστηκα να παρελάσω όπως και στην πρώτη λυκείου, μια και ήταν η σημαδιακή χρονιά που έγιναν μεικτά τα σχολεία. 

Ου γαρ έρχεται μόνον....

28 σχόλια:

  1. Μαρία μου... δεν ξέρω, εγώ θα έλεγα να καταργηθούν οι παρελάσεις!
    Κατάλοιπο άλλων εποχών, δεν νομίζω ότι πλέον υπάρχει ηθικό "αντίκρισμα" και ούτε είναι "εθνικόμετρο" οι παρελάσεις!
    [Μπορείτε, τώρα, να με κοπανήσετε ομαδικώς...]

    Τα φιλιά μου και καλό Σαββατοκύριακο!❤

    ΥΓ. Εντυπωσιακή η φωτο με τη σημαία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα κι εγώ το ίδιο θα έλεγα, αλλά είπα να μην το πιάσω το θέμα καθόλου σήμερα!
      Οπότε από μένα δεν κινδυνεύεις! :) :)
      Φιλιά πολλά και καλό Σαββατοκύριακο επίσης!

      ΥΓ: Χαίρομαι που σου άρεσε!

      Διαγραφή
    2. Συμφωνώ απόλυτα και με τις δυο σας!!

      Διαγραφή
  2. Υπήρξα σημαιοφόρος στο δημοτικό
    μετά από κλήρωση ανάμεσα στους αριστούχους..
    Χάρηκα,αλλά δεν θα ξεχάσω ποτέ όλο το παρασκήνιο!..
    (Γιούλη)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Υπήρξα σημαιοφόρος στο δημοτικό
    μετά από κλήρωση ανάμεσα στους αριστούχους..
    Χάρηκα,αλλά δεν θα ξεχάσω ποτέ όλο το παρασκήνιο!..
    (Γιούλη)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό το παρασκήνιο είναι που "πληγώνει" κάθε έννοια και ακυρώνει το κάθε τι!
      Σε νιώθω!

      Διαγραφή
  4. Παρασκήνιο παιδιά υπάρχει παντού. Και στην Αριστεία και στην κλήρωση και στον διορισμό. Εμείς κάνουμε πως δεν το ξέρουμε.
    Τώρα, εν μέσω κλαυθμών και οδυρμών, από τη μία οι κοσμοπολίτες "αριστεροί" του ΣΥΡΙΖΑ και από την άλλη οι "πατριώτες" του δοσιλογισμού, της δεξιάς κουκούλας και των ταγματασφαλιτών και κάπου στη μέση εμείς.
    Και εν μέσω όλου αυτού του πονηρού χαλασμού, ΟΥΔΕΙΣ είδε ότι περάστηκε στα μουγκά στη βουλή ένα σχεδιάκι για τις ηλεκτρονικές κατασχέσεις. Αμ πως..... γιατί γίνεται λέτε όλος ο ντόρος.
    Στο προκείμενο: Οι παρελάσεις στα σχολεία έχουν αυτοαναιρεθεί και εφτελιστεί εδώ και χρόνια. Ένα θλιβερό παζάρι για φρεντοκαπουτσίνο στις πλατείες και γκομενιλίκι και ανάθεμα αν παρελαύνοντες και ....επισκέπτες ξέρουν τι γιορτάζουν.
    ΕΞΑΙΡΕΣΗ κάποιες πραγματικά ηρωικές περιοχές στις οποίες ζουν κάποια παιδάκια με μονοετή σχολεία, στα οποία η όποια παρέλαση αποτελεί ένα ΤΕΡΑΣΤΙΟ "ΠΑΡΩΝ" στα μούτρα του κράτους που σκοτώνει τη γη τους.
    Παρέλαση πλέον έχει νόημα και βάρος μονάχα στρατιωτική και αυτή με τις σωστές ή αν θέλετε πιο πλατιές διαστάσεις. Αυτή είναι η γνώμη μου.
    Μαρία μου σε φιλώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν κάνουμε καθόλου πως δεν το ξέρουμε Γιάννη μου! Με αυτό το παρασκήνιο τα βάζουμε συνεχώς, αλλά ποτέ δεν ακουγόμαστε, αφού κάποιους τους συμφέρει να υπάρχει για να "αριστεύουν" άνετα!
      Και είμαι σίγουρη πως δεν μας πιάνουν στον ύπνο πια, αφού έχουμε μάθει να περιμένουμε μόνο τα χειρότερα από κάθε κυβέρνηση...
      Οι παρελάσεις έχουν χάσει από καιρό το νόημά τους, αν το είχαν και ποτέ δηλαδή...σε παραπέμπω σε ένα εκπληκτικό άρθρο που έχει γράψει η Αναστασία:
      https://myfunnysideblog.wordpress.com/2017/08/07/%CE%BF-%CF%80%CE%B9%CE%BF-%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CF%8C%CF%82-%CE%BF-%CE%BC%CE%B1%CE%B8%CE%B7%CF%84%CE%AE%CF%82/
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  5. Αριστεία
    Αριστούχος ο Δημήτρης σ’ όλα τα μαθήματα,
    σε ασκήσεις, εξετάσεις και σε διαγωνίσματα.
    Μίλησε ο δάσκαλός μας για τον κότινο,
    για την άμιλλα, το ήθος και για το φιλότιμο.

    Ο Δημήτρης στη σημαία, οι δικοί του χαίρονται,
    οι συμμαθητές τον ξέρουν και τον παραδέχονται.
    Κάποιοι λίγοι τον ζηλεύουν, άλλοι τον θαυμάζουνε,
    κατά βάθος πάντως όλοι θέλουν να του μοιάσουνε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όπως πάντα μέσα από εξαίρετους στίχους μας δίνεις όλη την ουσία!
      Και χωρίς κανένα παρασκήνιο να την αμαυρώνει!
      Σε ευχαριστώ πολύ!

      Διαγραφή
  6. Οι άριστοι καυγαδίζουν στη βουλή
    κι ο λαός πάλι πέφτει σε επουσιώδη
    διλήμματα
    Γνωστό το κόλπο...

    φιλάκι γλυκό Μαρίτσα μου ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Πριν σχολιάσω διάβασα και τι έγραψαν οι προ-λαλήσαντες και με χαρά είδα πως συμφωνώ με όλους και με όλα!
    Η ουσία κατά τη γνώμη μου, βρίσκεται στ' ότι στην εποχή μας, είναι απαράδεκτη η σχολική παρέλαση και θα συμπλήρωνα όπως και η στρατιωτική!
    Ας αφήσουμε τα μοντέλα να παρελαύνουν στις πασαρέλες της μόδας!
    ΑΦιλάκια στο ταιριαστό μου, ταίρι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι πολύ που συμφωνούμε!

      Φιλιά πολλά και να περνάς όμορφα!

      Διαγραφή
  8. Σιχαίνομαι τις παρελάσεις, με λίγη ανοχή στο Pride. Ακόμα. Γιατί οσονούπω, μπορεί να μην είμαι σύμφωνη ούτε με αυτό.
    Όσο για τους σημαιοφόρους, αφού επιμένουν οι Κυβερνήσεις να θέλουν παρελάσεις, τις κληρώσεις έπρεπε να τις κάνουν όταν πήγαινα σχολείο και δεν κράτησα ποτέ τη σημαία, διότι αφενός δεν ήμουν ποτέ άριστη, αφετέρου ήμουν κοντή. Ίσως με μια κλήρωση, να ήμουν τυχερή και να την κράταγα...
    Κίσιζ Μεμαρία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Υπάρχει μια παροιμία για το ποιες έχουν "τις τύχες τις καλές", αλλά είναι και τελείως άσχετη με το θέμα μας και άκαιρη και politically incorrect, οπότε την αφήνω να γλιστρήσει πάλι στη λήθη...εδώ άφησα κι από την ανάρτηση ολόκληρα γεγονότα να τα καταπιεί αυτή η λήθη, στην παλιοπαροιμία θα κολλήσω; Αν την επικαλεστώ όμως, που δεν θα το κάνω, σημαιοφόρος δε θα γινόσουν!

      Η ανάρτηση πια κυκλοφορεί και με τις σχετικές διορθώσεις!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  9. Ήμουν, είμαι και θα είμαι ενάντια στις παρελάσεις. Ακόμα και σε αυτές που αναγκαστικά παρέλασα στο δημοτικό. Δεν το έκανα ποτέ με χαρά και ενθουσιασμό. Τη σημαία κι εγώ την έχασα σε κλήρωση, αλλά δεν με ενόχλησε. Ήμουν δύο φορές παραστάτρια, αλλά δεν θεωρούσα ότι ήταν κάτι ιδιαίτερο. Περισσότερο καμάρωσα τον ανιψιό σημαιοφόρο, οπότε σε νιώθω που είπες ότι την πετριά την έχουν όλοι οι γονείς! Μιλάμε γέλασα! (Τελικά νιώθω μάνα, πώς να το κάνουμε!☺)
    Το κλείσιμό σου "η συζήτηση δε θα έπρεπε να επικεντρώνεται γύρω από την αριστεία, αλλά γύρω από την αρρωστημένη νοοτροπία που καλλιεργείται με κάθε τρόπο!" ό,τι καλύτερο διάβασα για το θέμα που ξέσπασε και διχάζει (κάτι βρίσκουν να ασχολούνται για να ξεχνούν τα σημαντικά!)
    Πολλά φιλιά Μαρία μου!


    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Α εμάς δεν έγινε κλήρωση καν...ένα ήταν το αγόρι και "δικαιωματικά" ως αγόρι έγινε σημαιοφόρος...άλλες εποχές, άλλα ήθη!
      Και θυμήθηκα και συμπλήρωσα, ότι ναι, δυο φορές ήμουν κι εγώ παραστάτρια και καθόλου δεν απορώ που τη μια την είχε απωθήσει η μνήμη μου τελείως, ενώ θυμόμουν καθαρά εκείνη τη φορά που η παρέλαση δεν έγινε καν!
      Και πολύ φοβάμαι πως αυτή η νοοτροπία θα συνεχίσει να υπάρχει δυστυχώς...όλο και θα βρίσκουν αφορμές για να την καλλιεργούν!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  10. Είμαι και υπέρ και κατά των παρελάσεων, δεν έχω θέμα αν θα συνεχίσουν να γίνονται ή όχι. Διαφωνώ όμως με την κλήρωση για τον σημαιοφόρο. Νομίζω ότι αξίζει να κρατά τη σημαία ο καλύτερος. Σε φιλώ, Μαρία μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο καλύτερος καμιά φορά βγαίνει και ανάλογα με το "τίνος είναι το παιδί", ή τι εκδούλευση θέλει να κάνει ο δάσκαλος και ο καθηγητής, ή με το πόσο μεγάλη είναι η πετριά του γονιού...οπότε ποιος είναι ο καλύτερος;

      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  11. Προσωπικά είμαι ενάντια στις παρελάσεις.
    Ολες και περισσότερο τις μαθητικές!
    Τα περί αριστείας τα ακούω βερεσέ.
    Τους αρίστους που έχουμε στείλει στη βουλή τους ακούμε και...χαιρόμαστε.

    Φιλάκια πολλά Μαρία μου:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλά οι άριστοι της Βουλής σπάνε τα κοντέρ μέτρησης της αριστείας, δεν το συζητώ! χαχα!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  12. Θυμάμαι στο Δημοτικό που δεν ήθελα με τίποτα να παρελάσω. Έτσι ή αλλιώς δεν το έκανα ποτέ.
    Δεν είμαι κατά των παρελάσεων αλλά αυτό με την σημεία και τους καλύτερους από τους άλλους και οι γονείς γίνονται θυρία... ε, πως να το κάνουμε κάπου το εχουν ξεφτυλίσει το όλο θέμα.
    Θα συμφωνήσω απόλυτα κι Εγώ στο κλείσιμο της ανάρτηση σου.
    Να είσαι καλά!
    Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλά ορισμένοι γονείς δεν παίζονται!
      Και ορισμένοι δάσκαλοι εδώ που τα λέμε!
      Φιλιά πολλά Μαρία μου!

      Διαγραφή
  13. Έγινε καραμέλα από πολλά στόματα το ζήτημα που θίγεις.
    Δύο πράγματα θα πω, για να μην κουράζω, μια και έχω πάρει θέση κι αλλού και με εκνευρίζει το όλο πανηγύρι.
    Συμφωνώ με όσα λέει παραπάνω ο Γιάννης και με όσα ανφέρεις κι εσύ στο κείμενο για τις παρελάσεις και τη σημαία.
    Για την "αριστεία" παραθέτω κι εγώ ένα άρθρο που με καλύπτει απόλυτα και το πάει παραπέρα ή ίσως εκεί που πρέπει, μήπως και ξυπνήσουμε.
    Δεν κοιτάμε λέω εγώ τα χάλια μας, αλλά μας έφαγαν τα πανηγύρια και οι υποκρισίες.
    Ως εκπαιδευτικός τα έχω δει όλα στο σχολείο σχετικά με την απόδοση της σημαίας και τις παρελάσεις που έχασαν παντελώς το νόημά τους. Χωρίς ήθος και βρακί ας τα αφήσουμε όλα τα μασκαριλίκια. Φασαρία να γίνεται...
    Όσο για την αριστεία μιλούν με θράσος και διαστερβλώνουν επίσης το νόημά της όσοι ξέχασαν να φορέσουν μια τσίπα και εξακολουθούν να κάνουν κουμάντο.
    Να είσαι καλά, Μαρία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καραμέλα δε θα πει τίποτα!
      Και δε θα μπορούσα να συμφωνήσω παραπάνω με αυτό που λες..πόσο ανήθικο είναι να πιάνουν κάποιοι στο στόμα τους αξίες που ποτέ δεν είχαν και να τις χρησιμοποιούν με τέτοιο τρόπο;
      Το άρθρο φαντάζομαι είναι στο μπλογκ σου, οπότε έρχομαι!
      Κι εσύ να είσαι καλά Γλαύκη μου!

      Διαγραφή
  14. Όπως είπε και ο ογκόλιθος της πολιτικής στην κρίση των Ιμίων "ας πούμε πως την πήρε ο άνεμος τη σημαία". Τότε δεν ξεσηκώθηκαν όλοι αυτοί που σήμερα κόπτονται για την πατρίδα. Μαρία μου να σου πω μπράβο για την εξαιρετική σου φωτογραφία! Κι ανήκω σ' αυτούς που δεν γουστάρουν να βλέπουν παρελάσεις και χλαμπατζίμπαλα σε μια περίοδο που όλα έχουν ξεπουληθεί. Ας βάλουν αναγκαστικό μάθημα τον Μακρυγιάννη στη Βουλή, να τον μελετήσουν όλοι τους, να μάθουν τι θα πει θυσία για την πατρίδα, κι ύστερα να δώσουν οι ίδιοι εξετάσεις. Εκεί θα φανεί η δική τους αριστεία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτοί οι ογκόλιθοι είναι που πέφτουν και μας πλακώνουν και ούτε ανάσα δεν μπορούμε να πάρουμε!
      Καλέ ξέρουν τα παιδιά στη Βουλή τι θα πει θυσία! Ντιπ χαζά νόμισες πως είναι τα άριστα; Απλά προτιμούν να είναι θύτες!

      Διαγραφή