Τρίτη 31 Μαρτίου 2015

Κλέφτης, ο αέρινος! - (Dandelion)


Μια φορά κι έναν καιρό, σ' ένα μικρό φυτό, ζούσαν πολλοί σπόροι.
Τους άρεσε να καμώνονται πως είναι σύννεφο και πως ζουν στον ουρανό.
Με τα πολλά στο τέλος το πίστεψαν και οι ίδιοι.
Είχε έρθει η ώρα να φύγουν, αλλά αυτοί γαντζώνονταν με μανία στο φυτό τους, κι όσο κι αν φυσούσε ο αέρας, ούτε ένας δεν ξεκολλούσε.
Έτσι ζούσαν αμέριμνοι στον κόσμο που μόνοι τους είχαν πλάσει και οι μέρες περνούσαν. 


Μόνο ένας καταλάβαινε πως αν έμεναν κι άλλο εκεί θα πέθαιναν, αλλά ό, τι κι αν έλεγε, το έπαιρνε ο άνεμος και ήταν το μόνο που του έδιναν.
Τα λόγια του επαναστάτη. 
Τους απείλησε κιόλας μια φορά, πως θα αφεθεί στην επόμενη πνοή του ανέμου και θα ταξιδέψει μόνος του.
"Κανείς δε θα χαλάσει τη συμμετρία", γκρίνιαξαν οι υπόλοιποι.
"Θα μείνουμε εδώ για πάντα".


Όσο κι αν προσπαθούσε εκείνος να τους ανοίξει τα μάτια, τόσο οι άλλοι τα έκλειναν στην πραγματικότητα και τα άνοιγαν στη φαντασίωση.
-Σύννεφο, λοιπόν!...έχασε κάποτε την ψυχραιμία του ο Ένας.
Στα αλήθεια πιστέψατε πως είστε σύννεφο; Πως ανήκετε στον ουρανό και όχι στη γη;
-Σςςς, φώναξαν οι υπόλοιποι, θα μας χαλάσεις την αυτοσυγκέντρωση και θα μας πάρει ο αέρας.
Απελπίστηκε τότε για τα καλά.
Κατάλαβε πως η μόνη λύση για να σωθεί ήταν να φύγει μόνος του.
Έπρεπε να καταφέρει να ξεκολλήσει πριν τον καταλάβουν οι υπόλοιποι.


Κοίταξε τους συντρόφους του καλά και τότε κατάλαβε πως δεν ήθελε να τους αποχωριστεί σαν κλέφτης.
Από την άλλη όμως, δεν είχε κι άλλη επιλογή.
Σκέφτηκε, σκέφτηκε...και στο τέλος κατάλαβε πως το να φύγει έτσι, θα ήταν και η σωτηρία των υπολοίπων.
Το κενό που θα έμενε στη θέση του θα επέτρεπε στον αέρα να κλέψει έναν, δυο ακόμα.
Και μετά κι άλλους.
Και πριν καλά καλά το καταλάβει "το σύννεφο" θα απλώνονταν στη γη και θα γίνονταν αυτό που ήταν πάντα, σπόροι δηλαδή.


Έτσι, στην επόμενη πνοή του ανέμου, αφέθηκε τελείως κι έφυγε.
Σαν ευχή που πετούσε!
Ναι, πετούσε! 
Στροβιλίζονταν μεθυστικά κι έφευγε μακριά.
Δεν είχε ξανανιώσει τόσο ελεύθερος.
Ήταν ευτυχισμένος.
Λίγο πριν προσγειωθεί στη γη, αποτόλμησε μια ματιά και σε εκείνο το "σύννεφο" που κάποτε αποτελούσε μέρος του και είδε με αγαλλίαση πως και οι σύντροφοί του είχαν αρχίσει να πετούν.


Ήταν σίγουρος πως τώρα θα καταλάβαιναν.
Δεν τους είχε σώσει μόνο, τους είχε κάνει και να πετάξουν!!


Κλέφτης, είναι η λαϊκή ονομασία για το ταραξάκο ή πικραλίδα, ή dandelion που λένε και στο χωριό μου, κι αυτή ήταν η ιστορία του (λέμε τώρα!!)












60 σχόλια:

  1. Καταπληκτική η ιστορία του καταπληκτικές οι φωτογραφίες σου και καταπληκτικός και ο κλέφτης!
    Τι να πω τώρα αυτό που γίνεσαι ένα με το χώμα για να βγάλεις τις φωτογραφίες σου με ξεπερνάει!
    Είσαι μοναδική!
    Πολλά φιλιά την καλημέρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τι ωραίο κείμενο! Και ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΕΣ φωτογραφίες. Θα έρχομαι συχνά... Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Έτσι έγιναν λοιπόν τα πράγματα; Ούτε που το είχα φανταστεί!
    Καταπληκτικά τα νταντέλιόν σου! Ιδιαιτέρως το 5!
    Φιλί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλέ ναι...όπως σε βλέπω και με βλέπεις!!!
      Χαίρομαι που σου άρεσαν...
      Ελπίζω η τελευταία ανάρτηση με το game over να είναι πρωταπριλιάτικο αστείο πάντως!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  4. Κοίτα να δεις! Το ΄βλεπα αυτό το λουλούδι, φτερό στον άνεμο μου έμοιαζε, και ποτέ δεν είχα σκεφτεί πως μπορούσε να κρύβει έναν επαναστάτη τόσο δυναμικό!
    Υπέροχο life images! Για να δούμε τι έμπνευση θα έχω... Εντάξει, φωτογραφίες σαν τις δικές αποκλείεται να βγάλω, αλλά δεν υπάρχει περίπτωση να μην πάρω μέρος!!!!
    Καλημέρες!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Επαναστάτης δε λες τίποτα...σκέτος ήρωας σου λέω!! χαχα!
      Σε ευχαριστώ πολύ!
      Όσο για τις φωτογραφίες, είμαι σίγουρη πως θα είναι καταπληκτικές!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  5. Έλα, βρε Μαράκιιιιιι! Τί όμορφοοοοοο!
    Και το κείμενο και οι φωτογραφίες!
    Πολλά ελεύθερα και ανεξάρτητα φιλάκια!!!
    ΣΣΣΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ!
    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πάρα πολύ!!
      Φιλιά κι από μένα σαν και τα δικά σου!!

      Διαγραφή
  6. Καλημέρα Μαρία μου
    Φανταστική η ιστορία σου για τις φωτο δεν το συζητώ!!!
    Μικρά καναμε παιχνίδια μ' αυτό το φυτό...γινόμασταν κι εμείς
    σύννεφα!!

    φιλάκι γλυκό

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πόσα και πόσα παιχνίδια παίζαμε με τους κλέφτες!!
      Σε ευχαριστώ πολύ Ελένη μου!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  7. Τι όμορφη ιστορία Μαρία μου! Και οι φωτογραφίες σου το ίδιο! Ζωντάνεψες τό φυτό κι αυτό είναι θαυμάσιο!!!
    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Beautiful words and post, Maria! I love the quote " I am not giving up I am just starting over". Have a happy week!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αν σου πω πως ζήλεψα τον "κλέφτη" σου που είχε τη τόλμη ν' αφεθεί και όπου τον πάει ο άνεμος.... εμείς γιατί δεν τολμούμε;
    Πολύ μου άρεσε το πώς έντυσες την ιστορία σου και με τις φωτό σου!
    Βασικά ήρθα να ξαναδιαβάσω και ν' απολαύσω τη "Βιολέτα" σου και να μυρίσω και λίγο άνοιξη... μια και τώρα έχουμε ήλιο!

    ΑΦιλάκια τρυφερή μου Μαρία! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Στεφανία μου!
      Να είσαι καλά!
      Σήμερα εδώ πάντως μια συννεφιά όλο έλεγε να βρέξει κι έριχνε λίγες σταγόνες κι όλο άλλαζε γνώμη στο τέλος...αναποφάσιστη τελείως!
      Φιλιά πολλά!!

      Διαγραφή
  10. Πολύ ωραία Μαρία μου η ιστοριούλα σου.
    Και με κάποια ξεχωριστά συμπεράσματα.
    Νάσαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Το όνομα dandelion πάντα μου άρεσε... ηχεί πιο όμορφα και μου φέρνει στο νου τη δαντέλα. Ενώ το δικό μας, το ελληνικό (πικραλίδα) νομίζω ότι δεν του ταιριάζει καθόλου του καημένου του φυτού. Το αδικεί!
    Φοβερή η ιστορία, εκπληκτικές οι φωτογραφίες! Ειδικά εκείνη η λήψη σου όπου αποκολλώνται οι σπόροι, απίστευτη!
    (άντε να βρούμε τώρα εμείς εικόνες της προκοπής για να συμμετέχουμε, μετά από αυτό το χάρμα οφθαλμών!!)
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και λένε πως σημαίνει το δόντι του λιονταριού, επειδή μοιάζει ο σπόρος με δόντι...κι εγώ πάντως σαν δαντέλα το σκέφτομαι!!
      Κι έχει κι άλλο όνομα...πικροράδικο...χαχα!!
      Σε ευχαριστώ πάρα πολύ...και είμαι σίγουρη πως θα βρείτε και καλύτερες!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  12. Πώς κατάφερες κι έβγαλες τέτοιες φωτογραφίες, απορώ.
    Απίθανη η ιστορία του Ταραξακου, από το Ταραξίας υποθέτω.
    Χαχαχα!
    Φιλάκια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτυχε Ρένα μου...και πιστεύω ακράδαντα πια, πως στη φωτογραφία, όπως κι όλα στη ζωή εδώ που τα λέμε, είναι και θέμα τύχης!!
      Χαχα...λες να είναι από το ταραξίας?
      Να είσαι καλά!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  13. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Αυτό το λουλούδι το ήξερα στα παιδικά μου χρόνια όταν γέμιζε τις αλάνες με το πράσινο που οργίαζε. Τότε λοιπόν κάποια από αυτά, τσουουουουπ τρύπωναν μέσα στις αυλές των σπιτιών μας με το φύσημα του αέρα....
    "ΜΟΥΣΑΦΙΡΗΣ".....! λέγανε οι μεγαλύτεροι.....! έτσι τον αποκαλούσαν...... Μουσαφίρης..... νάτος.....! τον θεωρούσαν προάγγελο κάποιας επίσκεψης στο σπίτι.
    Κείνες τις όμορφες εποχές Μαρία που η ζωή ήταν γεμάτη ομορφιά διάσπαρτη απ τη Φύση τη ζωοδότρα....
    Υπέροχη η έμπνευση και η ανάρτησή σου. Καλό βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Α μπράβο...το λέγαμε και μουσαφίρη, και οι μεγάλοι έδιναν ακριβώς την εξήγηση που λες...το είχα ξεχάσει τελείως!!!
      Να είσαι καλά που μου το θύμισες!
      Σε ευχαριστώ πάρα πολύ Γιάννη μου!
      Καλό μήνα!

      Διαγραφή
  15. Τι υπέροχη ιστορία...τι υπέροχος επαναστάτης! :) Καλημέρα και καλό μήνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Καταπληκτική και γεμάτη παραλληλισμούς ιστορία!
    Μπήκα τυχαία ψάχνοντας τίτλους τη λέξη κλέφτης και έτσι η αρχική ματιά με έφτασε εδώ να αφήνω σχόλιο. Έγραφα κι εγώ σήμερα κάτι μικρό για ένα κλέφτη που φωτογράφισα!
    Καλημέρα και καλό μήνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πάρα πολύ!!
      Έρχομαι να καμαρώσω τον δικό σου!!
      Καλό μήνα και καλό ξημέρωμα!

      Διαγραφή
  17. Πανέμορφη η ιστόρια σου Μαρία μουΥπέροχες καί εντυπωσιακές οι φωτογραφικες σου λήψεις όπως πάντα!!!
    Καλό μήνα!!!Ευχαριστώ γιά τήν συμμετοχή!!!Δέν ξέρω εάν έβαλα σωστά τό λίνκ!!!Φιλάκια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πάρα πολύ Dimi μου...νομίζω πως μια χαρά έχει μπει, γατί σε επισκέφτηκα νωρίτερα, πριν δω ακόμα το σχόλιο!

      Καλό μήνα...φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  18. Αν κατάλαβα καλά ..ζητά αέρινη ανάρτηση ε;
    Εαρινή εγώ..αέρινη εσύ!
    Χμμμ σκέτη πρόκληση είσαι Μαρία μου!
    Πάω να παίξω με τον άνεμο ☺

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χμ...3 μέρες ακόμα λέει, οπότε μέχρι το Σάββατο νομίζω το έβαλα...χαχα!...
      Θα χαρώ πολύ να δω τα αέρινα παιχνίδια σου!!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  19. Πολύ ωραία η ιστορία του 'κλέφτη' όπως βέβαια και οι φωτογραφίες σου, Μαρία μου!!
    Ένας τέτοιος κλέφτης έχει τρυπώσει και στην δική μου ανοιξιάτικη ανάρτηση!
    Πολλά φιλιά!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Μαριάννα μου!
      Έρχομαι αμέσως να την απολαύσω!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  20. Φανταστικές εικόνες!!! Πόσο τους αγαπώ τους κλέφτες! Και εσύ κατάφερες να τους φωτογραφίσεις και να τους παρουσιάσεις σαν να είναι εδώ μπροστά μας. Πολλά μπράβο! ♥♥♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Πολύ όμορφος ο κλέφτης σου...
    Έχω και γω έναν αλλά δεν μπορώ να τον προσθέσω στην λίστα σου. Κάποιο πρόβλημα θα υπάρχει.
    Η ανάρτηση λοιπόν είναι αυτή:
    http://mia-matia-ston-ilio.blogspot.gr/2015/04/blog-post.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Πόσο μα πόσο τις αγαπώ τις φωτογραφίες σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Πολύ όμορφη ιστορία.....και οι φωτογραφίες εκπληκτικές :)))
    Καλή Ανάσταση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Καλά θυμόμουν ότι το είχα ξαναδιαβάσει.
    Ήρθε κι έδεσε κουτί στη συλλογή με τα παραμύθια.
    Φιλάκια πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Καλά θυμόμουν ότι το είχα ξαναδιαβάσει.
    Ήρθε κι έδεσε κουτί στη συλλογή με τα παραμύθια.
    Φιλάκια πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Φανταστικό πλουσιο σε φαντασία, όμορφο παρμύθι σου και να φανταστεί κανείς ότι, ότι υπάρχει πάνω στη γη γεννήθηκε από σπόρους, φυτά και θηλαστικά, ακόμα και το ραδίκι το άγριο μα και το ήμερο, αυτό που γεμίζει τους αγρούς α και τις άκρες στους χωματένιους δρόμους με τα κίτρινα λουλουδάκια του.

    Γαβριήλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Εντυπωσιακή και ιστορία και οι φωτογραφίες.. Μαρία μου.. δεν την θυμαμαι την αναρτηση αυτή.. μαλον δεν την είχα δει.. πολύ καλα έκανες και την έβαλες να την δουμε και μεις που την χάσαμε φιλη μου..πραγματι ταιριαζει στα παραμυθια .. ακομα ένα ομορφο... παραμυθι..!!! να έισαι και να περνας καλα.. φιλακιααα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που σου άρεσε Ρούλα μου!
      Σε ευχαριστώ πολύ!
      Κι εσύ να περνάς όμορφα!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  28. Τι όμορφα που δένεις λόγια και εικόνες, Μαράκι μου!!! Υπέροχη ιστορία και συμμετοχή!
    Μπράβο σου!!!
    Μάκια γλυκά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Τέλειο!!!!
    Ενθουσιάστηκα με το συμβολισμό, που αξιοποίησες σ' αυτό σου το παραμύθι!!!
    Με λιτότητα στον λόγο και με ιδιαίτερο βάρος στην ουσία πέτυχες ένα υπέροχο αποτέλεσμα!!!
    Όχι μόνο πέταξαν, αλλά θα αναγεννηθούν στην πορεία...
    Φιλιά και καλή σου εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Ωραιος ο κλεφτης σου! Τολμηρος κσι μαγκας!! Ο τολμων νικα!! Φιλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Ωραιος ο κλεφτης σου! Τολμηρος κσι μαγκας!! Ο τολμων νικα!! Φιλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή